Om 8.30 uur vertrokken we uit Key Largo. Onderweg zouden we bij een Denny’s filiaal een Amerikaans ontbijt gaan eten. Zoals wel vaker is gebeurd, wordt je overspoeld met Denny’s filialen, maar als je er naar eentje op zoek bent, zijn ze in geen velden of wegen te bekennen.
Zo ook vandaag, maar na een uurtje rijden vonden we er uiteindelijk een, dat was maar goed ook want we hadden inmiddels allemaal flinke trek. Na het ontbijt even de auto volgetankt en via de Tamiami Trail door het Everglades National Parc.
Onderweg zagen we veel alligators in de moerassen zwemmen. Bij het Visitor Center zijn we uitgestapt en hebben we vanaf een loopbrug de alligators van dichterbij bekeken. We zijn toen weer in de auto gestapt om uiteindelijk in Everglades City te stoppen en met een airboat 1 ½ uur te gaan varen. We hadden de boot voor onszelf.
Eerst voeren we over een groot meer en daar gaf de kapitein flink veel gas! Het was wel gaaf om zo hard over het water te scheuren; het leek wel een speedboot! We meerden voor een minuut of tien af aan op Totch’s Island. Dit eiland is vernoemd naar G. “Totch” Brown die hier een tijd heeft gewoond en op het eiland een boek over de Everglades heeft geschreven.
Op het eiland stond een vervallen hutje en een nog meer vervallen toilet. Later voeren we door de mangrove creek.
Dat was wel spannend want we verwachtten elk ogenblik een alligator te zien! Uiteindelijk kwamen er 2 gators naast onze boot zwemmen! Het zijn absoluut geen beestjes om mee naar huis te nemen!
De kapitein probeerde ze te lokken door met zijn voet en zijn hand in het water te spetteren. Hij wist natuurlijk precies waar hij mee bezig was, maar toch…… Uiteindelijk wist hij er één dichterbij te halen met een MarshMallow.
Nadat we weer voet aan wal hadden gezet, kregen we de gelegenheid om een baby alligator vast te houden. René en de jongens vonden het leuk en Mieke maakte hier foto’s van.
Gelukkig zat de zoomlens nog op het fototoestel, zodat ze wat verder weg moest gaan staan.
De begeleider probeerde haar ervan te overtuigen dat het niet eng was om het beest te aaien, hij hield de bek van het beest dicht, zodat ze hem kon aanraken. Een kleine aarzeling, wilde wel maar bestierf het bijna van angst en deed het dus toch maar niet.
Hierna gingen we verder op weg naar Naples. René en de jongens doken meteen het zwembad in.
Mieke gooide snel de was in de wasmachine en kwam daarna ook naar het zwembad. Nadat de was uit de droger was gehaald, gingen we Naples in. Naples is een mooie, grote en gezellige stad, maar eerst zijn we naar het strand gegaan om de zonsondergang te bekijken. We waren beslist niet de enige. We kwamen nog net op tijd om de zon helemaal onder te zien gaan.
Hierna hebben we nog een late hap bij de Mac genomen.
Ik zie de nieuwe Steve Irwin op de foto!
Ziet er allemaal gaaf uit… site is mooi… thuisfront beleefd jullie avontuur van afstand mee 😉