Deze dag stond in het teken van de grote verhuizing van de “Florida Orange” naar de “Big Apple” van New York.
Er moest bijtijds worden opgestaan, want …… ontbijt, laatste dingen pakken, naar het verhuurbedrijf rijden, aftanken, auto inleveren en vervolgens met de Hertz bus naar de luchthaven.
Niels was nog niet helemaal beter en besloot nog even op de kamer te blijven. Met z’n drieën dus aan de ontbijttafel, wel ff wennen. Voor Niels een paar boterhammen geroosterd en deze met een kop thee mee terug genomen naar de kamer.
Nadat de auto voor de laatste keer was ingeladen, werd er even voor negen uur weggereden.
Het was even zoeken naar de juiste afslag om bij Hertz te kunnen komen. Onze Tom Tom gaf wel de juiste route aan maar de chauffeur was nog niet helemaal wakker. Na een rondje rond het vliegveld toch nog goed terecht gekomen en de auto + sleutels ingeleverd. De Hertz bus stond al klaar om ons verder op weg te helpen.
Goed, het inchecken ging soepeltjes en ook de securitycheck leverde weinig problemen op. Met nog een uurtje te gaan namen we plaats bij de gate. Nog even snel en berichtje op onze weblog geplaatst waarna we aan boord konden.
De vlucht verliep ook prima en inmiddels was Niels weer helemaal de oude. Dat bleek wel toen hij tot 2 keer toe z’n halve glas cola omgekegelde, Niels ten voeten uit.
Om 2:15 pm stonden we weer aan de grond waar wij 1 ½ week terug waren vertrokken. Het was even zoeken naar de bagage claim, maar toen deze 2 etages lager was gevonden kwamen de koffers ook vlotjes de band op.
Daarna met de airtrain (monorail die de passagiers op het vliegveld naar of de parkeerplaats of het treinstation brengt) door naar het treinstation. De NJ Transit kwam om 3:39 pm het station binnen rijden. Het zijn toch hele andere rijtuigen dan waar de NS mee rijdt. De treinreis duurde een half uurtje maar toen stapten we ook uit in hartje Manhattan, op Penn Station, pal tegenover ons hotel.
De hectiek van de stad kwam direct al op ons af bij het oversteken van de straat, wat een mensenmassa en verkeer. En geen mens die een stap voor je opzij doet wanneer je met volle bepakking probeert je door de menigte heen te manoeuvreren. Haast, haast en nog eens haast, dat hebben ze hier. Goed, wij waren zeker niet de enigen die dit Hotel Pennsylvania hadden uitgezocht gezien de lange rij voor de incheckbalie. Maar ook dat was na een half uurtje bekeken waarna onze kamer kon worden betreden. Deze is gesitueerd op de 15e etage. Nu is het zo dat dit hotel wordt gerenoveerd, nou onze etage is nog niet aan de beurt geweest. Het verkeert nog in oude nostalgische staat, maar goed, voor euro 200,- per nacht mag je ook niet veel verwachten toch….. Ook het uitzicht is overweldigend, althans als je van muren houdt, want dat is wat wij zien als we uit ons raam kijken! Maar goed, we komen ook niet voor het uitzicht vanuit onze kamer maar wel vanaf bijvoorbeeld het Empire State Building! Laat deze joekel, die al van verre boven alles uitsteekt, nu net 1 blok verder om de hoek staan. De koffers werden dus snel achtergelaten en direct de wandelschoenen aan op weg naar het ESB.
Gelukkig geen lange wachtrijen dus ook dat zat ons mee. Eerst naar de Sky Ride op de second Floor. Dit bleek een simulatie helikoptervlucht te zijn. Leuk maar niet speciaal. In ieder geval was het een aardig voorproefje van wat ons daarna nog 84 verdiepingen hoger stond te wachten. Het echte uitzicht was overweldigend.
Het weer was prima, lekker zonnetje, een beetje wind en een goed ver zicht. Natuurlijk de nodige kiekjes geschoten en video gemaakt. We waren ook mooi op tijd voor sunset maar helemaal hebben we ‘m niet onder zien gaan.
Het hongergevoel won het toch en dus na 1 ½ uur op het “dak van de Apple” te hebben doorgebracht, weer terug naar groundlevel waar Wendy’s de burgers al voor ons had klaar liggen.
De verleiding was groot om hierna de stad verder te gaan verkennen maar gezien de lange reisdag besloten we toch maar met een klein ommetje weer richting hotel te gaan.
Met een bak koffie en 3 thee naar boven toe om het verslag te schrijven.
Morgen gaan we met de Gray Line bus de stad verder bekijken. De regenkans is dan wel 50% en voor vrijdag zelfs 90 %, dus de plu’s moeten ergens van onder uit de koffer worden opgediept.
hallo jongen het einde is in zicht, een leuk uitzicht is wel wat waard maar een muur is weer wat anders je moet niet zeuren.Genieten jullie nog maar lekker. Het weer is hier prachtig.Helaas voor jullie tot spoedig zien goede vlucht terug Dag Doei mia