USA 2008 Florida + New York

Na een goed verlopen vlucht waarbij we vrijwel geen oog dicht hebben gedaan, werd gisterenochtend om 08.15 uur de Continental 767-400 op Schiphol aan de grond gezet. Niels had blijkbaar wat moeite om weer vaste grond onder de voeten te hebben want hij werd nog in het vliegtuig erg misselijk. Gelukkig zaten wij op de laatste rij waardoor wij de pantry in konden lopen om één van de stewardessen om hulp te vragen. Zij verwees ons echter naar het toilet. Intussen echter stonden er bijna 100 man voor ons in het gangpad klaar om uit te gaan stappen en om ons daar doorheen te worstelen was een onmogelijke opgaaf. René zag vanuit zijn ooghoeken een plastic zak liggen en was nog net op tijd deze Niels voor te houden zodat zijn maaginhoud hier netjes in verdween i.p.v. op de vloer. Toen dat achter de rug was bleek dat er meer kids het niet binnen hadden weten te houden.

Vervolgens op naar de bagageband waar wij geen gevolgen ondervonden van de stakking van het grondpersoneel. Wel duurde het even voor wij al onze koffers te pakken hadden. Bij de douane konden we ook zo doorlopen nadat een weigerachtige deur was omzeild en daarna was het op naar het Meetingpoint waar onze taxichauffeur op ons stond te wachten. Dit ritje was echt de laatste etappe van deze vakantie.

Thuis werden de koffers uitgepakt en de post doorgenomen. Uiteraard de oma’s en opa’s even telefonisch bijgepraat waarna de jetlag al snel voelbaar werd.

Laat naar bed dus en vroeg weer op. Nu, “op een mooie Pinksterdag”, zitten we met “een hoofd vol watten” toch nog na te genieten van een super vakantie in de USA. Het is zeker niet de laatste geweest .

Bij de onderstaande berichten zijn vandaag nog wat extra foto’s toegevoegd. Mocht je het leuk vinden dan kun je deze nog even bekijken.

De laatste dag is helaas alweer aangebroken. Na eerst lekker te hebben uitgeslapen werd om 11.00 am begonnen met een “late breakfast” bij Lindsey’s. Je bent daar wel iets duurder uit maar krijgt genoeg om een groot deel van de dag op te kunnen teren.

Vervolgens werden de koffers en tassen van de kamer gehaald en het hotel voor de laatste keer om 12.00 uur verlaten. Het was een kwestie van de straat oversteken waarna wij het Pennsylvania treinstation konden binnen wandelen. Gelukig is het weer opgeknapt en was het droog zodat wij niet met bagage en al door de regen hoefden te lopen. Dat had gisteren wel anders geweest.

Op het station werden kaartjes gekocht om met de trein naar de luchthaven Newark te reizen. René werd nog aangesproken door een Amerikaan die zich heel zielig voordeed. Hij ging verder niet in op zijn “smeekbede” om geld en dat was maar goed ook want inmiddels was een handlanger van hem achter René komen staan, klaar om te zakkenrollen. Op dat moment draaide René zich om en liep weg. De jongens en Mieke zagen dit van iets verder op gebeuren.

Goed, voor de trein moesten we even wachten. Nadat we waren ingestapt reed de trein om 1.07 pm. Het bleek vandaag ook national railwayday te zijn.

Na een half uurtje werd het vliegveld bereikt. Daarna nog even met de airtrain naar de vertrekhal waarna de gebruikelijke handelingen werden uitgevoerd, inchecken, secuirity check en op naar de gate. Daar zitten wij nu te wachten tot onze vlucht om 6.35 pm vertrekt, nog 3 1/2 uur te gaan dus. Tijd genoeg om nog even te winkelen, te internetten en een hapje te eten. Ons vluchtnummer is C70. Deze zal morgenochtend om 8.15 uur landen op Schiphol. We slaan dus een deel van de nacht over.

Tot zover onze verslaggeving van onze trip. Wij hopen dat jullie het leuk hebben gevonden om het op deze manier mee te beleven (in ieder geval waren de reacties erg leuk). Wij hebben er in ieder geval veel lol aan beleefd en de vakantie zelf was natuurlijk weer helemaal TE GEK !!!

Hieronder nog 2 foto’s van woendag genomen vanaf het Empire State Building:

Helaas zijn de weersvoorspellingen geheel uitgekomen. Het komt al de hele dag met bakken uit de hemel en daarbij waait er nog een windje wat het er allemaal niet aangenamer op maakt .

Vanochtend eerst maar uitgebreid gaan ontbijten in de hoop dat het intussen droog zou worden. Het ontbijt smaakte prima maar droger werd het zeker niet.

Op straat nog nooit zoveel plu’s bij elkaar gezien. Vanwege het slechte weer zijn wij rond ons hotel maar gaan shoppen waarbij o.a. het grote warenhuis Macy’s werd aangedaan.

Na wat natte uurtjes even terug naar de kamer met bekers thee en koffie en een zak met donuts. Daar weer nieuwe plannen gemaakt hoe de dag verder door te brengen.

Inmiddels met de subway naar Columbus Circle gereden waar wij nu in de Samsung Experience in het Times Warner Center dit bericht schrijven.

De avond werd vervolgens afgesloten op Time Square waar wij heerlijk hebben gegeten bij Planet Hollywood.

Dag 12, sightseeing day. Deze dag zou NY City worden verkend. Na een nachtrust die een paar keer werd onderbroken, werd er wat langer uitgeslapen dan normaal. Maar om 9:15 AM werd het toch echt tijd voor het dagelijkse ochtendritueel. Nadat wij alle 4 weer fris en schoon waren kon de “tocht der tochten” beginnen. Besloten werd het ontbijt nog even uit te stellen en eerst tickets te kopen voor de Gray Line bus. Bij de informatiebalie van ons hotel wist men ons echter om te praten om kaartjes aan te schaffen voor het concurrerende bus/sightseeing bedrijf, City Sights NY, dat en goedkoper was, een 2e dag gratis aanbood en, het belangrijkste, gratis popcorn voor de kids! Het enige verschil was de kleur van de bus, blauw i.p.v. rood.

Vlak tegenover ons hotel kon worden opgestapt. De lucht zag er buiten dreigend uit en met de weersvoorspelling in ons achterhoofd werden er snel 4 gratis poncho’s in de bus toegeëigend.

We hadden gekozen om de zgn. Down-town loop te nemen, dat wil zeggen dat de bus in het deel ten zuiden van Central Park een vaste route aflegde waarbij op vaste punten kon worden in- en uitgestapt, hop-on, hop-off dus.

Er was plaats bovenin de open dubbeldekker en dus kon alles goed worden overzien.

Na een half uurtje door de stad te hebben getoerd stapten we uit bij City Hall Park waar vanaf het een paar minuten lopen was richting Ground Zero. Onderweg nog even een snel ontbijt gehaald bij Dukin’ Donuts.

Bij Ground Zero aangekomen troffen een gigantische bouwput aan waarbij in eerste instantie niets deed herinneren aan de catastrofe die zich hier 6 ½ jaar geleden heeft afgespeeld. Een dag die niemand snel zal vergeten en zeker wij niet omdat dit de 6e verjaardag was van onze jongens.

We maakten een wandeling rond de het gehele bouwterrein wat omheind was met hekken grotendeels afgeschermd met doeken. Zo hier en daar konden de werkzaamheden toch worden gevolgd.

Aan de zuidkant waren plakketen te zien met de namen van aan de slachtoffers en brandweerlieden die bij de ramp en de reddingswerkzaamheden waren omgekomen. Zeer indrukwekkend om te zien.

In 2012 moet het nieuwe WCT, wat op deze plek wordt gebouwd, klaar zijn.

Na ook de St. Paul’s Chapel te hebben bezocht, waar destijds de hulpverleners werden opgevangen, werd de bus weer gepakt om verder te gaan naar het zuidelijkste puntje van Manhattan, Battery Park. Op deze plek hadden de Hollanders in het verleden een fort gebouwd om zich te verdedigen tegen de Britten. Nu is het de vertrekplaats voor de Staten Island Ferry waarmee gratis de overtocht kan worden gemaakt naar het vaste land en terug. Deze boottocht vaart langs het vrijheidsbeeld dus kon dat op deze wijze mooi ff worden meegepakt.

Onderweg voelden we een paar regenspetters maar gelukkig waren dit de enige van vandaag.

Een uurtje later waren we weer terug op Manhattan en werd de inwendige mens voorzien van een Hot Dog bij één van de vele Hot Dog karretjes.

Vervolgens weer op de bus gehopped en via de oostkant weer noordwaarts omhoog gereden. Na China town en Little Italy kwamen we een eind verder uit bij 49th Street, de betere wijk van NYC. Bij Rockefeller Plaza werd weer uitgestapt om “On top of The Rock” te komen. Dit wil zeggen dat vanaf de Rockefeller tower, één van de hoogste gebouwen naast het Empire State Building, de stad opnieuw van grote hoogte kon worden bekeken. Vanaf het observatie dek, op het dak van dit gebouw, heb je en schitterend uitzicht over Central Park en aan de andere kant op het Empire State Building en omgeving. Inmiddels was het zonnetje achter de wolken tevoorschijn gekomen en was ook de wind afgenomen waardoor het echt genieten was daarboven.

Na weer beneden te zijn aangekomen wilden de jongens graag naar de nabij gelegen NBA-store, een grote sportzaak met alles over basketbal.

Hierna werd er verder gelopen richting Central Park. En hé, wat zagen we daar, een Apple store! Snel dus kijken of de Iphone op voorraad was. Helaas, in heel NY blijkt deze volledig te zijn uitverkocht, weer een “domper” voor René dus.

Het werd vervolgens tijd de drukte en het lawaai van de city even te ontvluchten en van de rust van Central Park te gaan genieten.

Tussen de joggers door een wandelingetje gemaakt door een klein deel van dit park waarna we weer uitkwamen bij 7th Avenue. Van daaruit doorgelopen naar Times Square, het middelpunt van de stad. Daar was het nog drukker dan het elders al was, met natuurlijk veel toeristen.

De gebouwen zijn daar “behangen” met grote lichtreclames, je kijkt er je ogen uit. Ondertussen was het weer etenstijd geworden. Eettentjes te over op Times Square maar de jongens gaven toch de voorkeur aan de Mac. Vanaf ons tafeltje op de 1e etage hadden we een prima uitzicht over de drukte beneden ons.

Na het eten, de koffie/thee en de Mac Flurries was het buiten inmiddels donker geworden waardoor de licht- en neonreclames nog beter tot hun recht kwamen. Uiteraard werden ook hier weer de nodige film- en foto-opnames gemaakt.

Daarna moest er nog een stukje worden gewandeld naar het hotel. Onderweg scoorde Niels nog een NY Yankees pet + 1 voor zijn vriend Omar.

Heel moe maar zeer voldaan slenterden wij om 10:15 pm weer ons hotel in, waar bijna 12 uur eerder de uitgang werd genomen.

Terwijl de boys hun laatste restje energie in bed er uit liggen te geiten, schrijft pa het dagverslag en ligt moeders uitgeteld horizontaal.

Morgen nog zo’n een dag voor de boeg, ik kijk er nu al naar uit !

Deze dag stond in het teken van de grote verhuizing van de “Florida Orange” naar de “Big Apple” van New York.

Er moest bijtijds worden opgestaan, want …… ontbijt, laatste dingen pakken, naar het verhuurbedrijf rijden, aftanken, auto inleveren en vervolgens met de Hertz bus naar de luchthaven.

Niels was nog niet helemaal beter en besloot nog even op de kamer te blijven. Met z’n drieën dus aan de ontbijttafel, wel ff wennen. Voor Niels een paar boterhammen geroosterd en deze met een kop thee mee terug genomen naar de kamer.

Nadat de auto voor de laatste keer was ingeladen, werd er even voor negen uur weggereden.

Het was even zoeken naar de juiste afslag om bij Hertz te kunnen komen. Onze Tom Tom gaf wel de juiste route aan maar de chauffeur was nog niet helemaal wakker. Na een rondje rond het vliegveld toch nog goed terecht gekomen en de auto + sleutels ingeleverd. De Hertz bus stond al klaar om ons verder op weg te helpen.

Goed, het inchecken ging soepeltjes en ook de securitycheck leverde weinig problemen op. Met nog een uurtje te gaan namen we plaats bij de gate. Nog even snel en berichtje op onze weblog geplaatst waarna we aan boord konden.

De vlucht verliep ook prima en inmiddels was Niels weer helemaal de oude. Dat bleek wel toen hij tot 2 keer toe z’n halve glas cola omgekegelde, Niels ten voeten uit.

Om 2:15 pm stonden we weer aan de grond waar wij 1 ½ week terug waren vertrokken. Het was even zoeken naar de bagage claim, maar toen deze 2 etages lager was gevonden kwamen de koffers ook vlotjes de band op.

Daarna met de airtrain (monorail die de passagiers op het vliegveld naar of de parkeerplaats of het treinstation brengt) door naar het treinstation. De NJ Transit kwam om 3:39 pm het station binnen rijden. Het zijn toch hele andere rijtuigen dan waar de NS mee rijdt. De treinreis duurde een half uurtje maar toen stapten we ook uit in hartje Manhattan, op Penn Station, pal tegenover ons hotel.

De hectiek van de stad kwam direct al op ons af bij het oversteken van de straat, wat een mensenmassa en verkeer. En geen mens die een stap voor je opzij doet wanneer je met volle bepakking probeert je door de menigte heen te manoeuvreren. Haast, haast en nog eens haast, dat hebben ze hier. Goed, wij waren zeker niet de enigen die dit Hotel Pennsylvania hadden uitgezocht gezien de lange rij voor de incheckbalie. Maar ook dat was na een half uurtje bekeken waarna onze kamer kon worden betreden. Deze is gesitueerd op de 15e etage. Nu is het zo dat dit hotel wordt gerenoveerd, nou onze etage is nog niet aan de beurt geweest. Het verkeert nog in oude nostalgische staat, maar goed, voor euro 200,- per nacht mag je ook niet veel verwachten toch….. Ook het uitzicht is overweldigend, althans als je van muren houdt, want dat is wat wij zien als we uit ons raam kijken! Maar goed, we komen ook niet voor het uitzicht vanuit onze kamer maar wel vanaf bijvoorbeeld het Empire State Building! Laat deze joekel, die al van verre boven alles uitsteekt, nu net 1 blok verder om de hoek staan. De koffers werden dus snel achtergelaten en direct de wandelschoenen aan op weg naar het ESB.

Gelukkig geen lange wachtrijen dus ook dat zat ons mee. Eerst naar de Sky Ride op de second Floor. Dit bleek een simulatie helikoptervlucht te zijn. Leuk maar niet speciaal. In ieder geval was het een aardig voorproefje van wat ons daarna nog 84 verdiepingen hoger stond te wachten. Het echte uitzicht was overweldigend.

Het weer was prima, lekker zonnetje, een beetje wind en een goed ver zicht. Natuurlijk de nodige kiekjes geschoten en video gemaakt. We waren ook mooi op tijd voor sunset maar helemaal hebben we ‘m niet onder zien gaan.

Het hongergevoel won het toch en dus na 1 ½ uur op het “dak van de Apple” te hebben doorgebracht, weer terug naar groundlevel waar Wendy’s de burgers al voor ons had klaar liggen.

De verleiding was groot om hierna de stad verder te gaan verkennen maar gezien de lange reisdag besloten we toch maar met een klein ommetje weer richting hotel te gaan.

Met een bak koffie en 3 thee naar boven toe om het verslag te schrijven.

Morgen gaan we met de Gray Line bus de stad verder bekijken. De regenkans is dan wel 50% en voor vrijdag zelfs 90 %, dus de plu’s moeten ergens van onder uit de koffer worden opgediept.

Even en kort berichtje tussendoor. Wij zitten momenteel op het vliegveld van Orlando, klaar om in te stappen. Het inchecken ging probleemloos en ook bij de controle ging het er een stuk minder gestressed aan toe dan op de heenweg op Newark.

We kunnen nu aan boord dus…… einde bericht. Op naar New York!!

Het laatste dagje Florida is vrijwel geheel doorgebracht in Universal Orlando. Bij het ontbijt was nog steeds de vraag hoe deze dag besteed zou gaan worden maar eigenlijk waren we er snel uit. Het werd dus geen Mickey zoals gisteren nog door mij was voorspeld maar Universal is een heel leuk alternatief.

Rond 10.15 uur werden de aanwijzingen van onze navigator gevolgd om vervolgens een kwartiertje later bij Universal te arriveren. Voor $5, – extra kon er dichterbij en sneller worden geparkeerd, dus die keuze was snel gemaakt want gelopen kon er nog genoeg worden.

Het park bestaat uit 2 delen, het één is Universal’s Islands of Adventure wat meer rollercoasters heeft, en Universal Studio’s wat als thema film heeft waarop de diverse attracties ook zijn gebaseerd.

De kaartjes die werden gekocht boden toegang tot beide parken en tevens werd de optie genomen om een zgn. “Expres pass” aan te schaffen waarmee de wachtrijen bij de attracties konden worden omzeild. Met de ANWB “Show your card” korting ging er weer iets van de prijs af en na het omrekenen naar Euro’s ging mijn bloeddruk ook weer iets omlaag.

Zo de pret kon weer beginnen. Het zonnetje straalde aan een strak blauwe hemel en de eerste achtbaan kwam al direct in beeld. Bij “The Hulk” was de wachttijd al 25 minuten maar met onze Express passen zaten wij binnen no time in de beugels om vervolgens schuin omhoog afgevuurd te worden waarna direct een 360 graden kurkentrekker volgde. Je weet direct weer wat je met het ontbijt hebt gegeten….

Altijd lekker zo’n ritje om in te komen voor wat nog gaat volgen. Hierna was Spiderman 3D aan de beurt. Een ritje door New York waarbij Spiderman ons voor allerlei gevaar wist te behoeden.

Na een stukje verder te zijn gewandeld kwamen wij uit bij Jurrasic Park. Dit is een rondvaart met een bootje door de jungle waarbij de “hoofdpersonen” uit de gelijknamige film uit onverwachte hoeken opdoken.

Vorig jaar hebben wij deze attractie ook gedaan in Universal Californie waarbij we met een nat pak uit waren gestapt. Het zou nu niet veel anders zijn. Een gewaarschuwd mens telt voor 2 en dus werden foto, film- en geluidsapparatuur eerst goed opgeborgen. Helaas was onze voorbuurman hier niet op bedacht met als gevolg naast een nat pak ook een dito digitale camera bij de laatste afdaling met het bootje de vijver in.

Verder het rondje in het park afgemaakt en daarbij nog een aantal coasters gepakt.

Tegen vieren was het tijd om naar Universal Studio’s Florida te verkassen. In park zijn delen van New York en San Francisco na gebouwd. Van de ene stad staan wij morgen echt tussen de wolkenkrabbers, de andere hebben wij natuurlijk vorig jaar al bezocht.

Na ook hier zoveel mogelijk nog te hebben bekeken en beleefd was het om 19.00 uur tijd om gedwongen te moeten vertrekken omdat het park de hekken ging sluiten.

In het zwembad van ons hotel werd nog even een duik genomen om de vermoeidheid van ons af te spelen. Helaas kreeg Niels hierbij last hoofdpijn en misselijkheid en toen hij met Miek terug ging naar de hotelkamer heeft hij zijn maaginhoud er uit gegooid. Het luchtte wel op maar de hoofdpijn bleef . Met een zetpil is hij vervolgens in slaap gevallen. Hopelijk is ‘ie morgen weer het ventje.

Wij hebben op de kamer maar Pizza gegeten, een kleine dit keer.

Inmiddels zit de meeste zooi in de koffers zodat morgenochtend vroeg alleen nog de laatste dingetjes erbij gestopt hoeven worden. De planning is om ½ negen bij het hotel weg te rijden, een kwartiertje naar Hertz waar helaas ons SUV-je weer ingeleverd moet worden en dan door naar Orlando airport. Onze vlucht gaat om 11.25 uur lokale tijd waarna er na ruim 2 uur weer wordt geland op Newark.

Het is niet helemaal zeker of wij in ons hotel in Manhattan over een internetverbinding kunnen beschikken, dus wellicht dat dit voorlopig ons laatste dagverslag zal worden uit de States. Check ons weblog maar de komende dagen dan blijkt het vanzelf.

Vandaag onze laatste verhuizing in Florida van Tampa weer terug waar we zijn begonnen, naar Orlando.

Na ons ontbijt in het hotel te hebben genuttigd werd er rond 9.45 uur koers gezet richting Orlando. Onderweg nog even een tankstop gemaakt en daarbij meteen de voorruit ontdaan van de honderden insecten die we onderweg hebben meegenomen.

Na ruim een uur kwam het Marriot in zicht.

Onze TomTom had echter andere plannen en maakte een rondje door de wijk en melde vervolgens vrolijk bij een lege plek langs de snelweg dat de bestemming weer was bereikt! Achteraf bleek het een kwestie te zijn van een verkeerd huisnummer ingevoerd te hebben, een gebruikersfoutje dus. Tom viel opnieuw niets te verwijten.

Bij het inchecken bleek dat er een probleem was met de keygenerator, het apparaat waarmee de sleutelcode op de kaartjes word gezet. Hierdoor konden we dus niet zelfstandig de kamer binnen. Wij werden daarom begeleid door een beveiligingsbeambte die ons hoogstpersoonlijk voor de kamer afleverde en de deur voor ons opende.

Goed, we hadden voor de rest van de dag nog geen concrete plannen. Wel waren vooraf een aantal bezienswaardigheden op en lijstje gezet waarvan één was Wonderworks. Besloten werd “de wereld op z’n kop te zetten” en in ieder geval voor een leuke foto die kant op te gaan.

Eenmaal daar aangekomen zijn we na het maken van de kiekjes toch ook verder naar binnen gegaan. Wonderworks is een “an amusement park for your mind” zoals ze het zelf beschrijven, zeg maar een wetenschappelijk gebeuren waar je ook lol aan kunt beleven.

Zo kon er worden ervaren hoe een aardbeving van 5.4 op de schaal van Richter aanvoelt, een orkaankracht aan den lijve ondervinden, hoe koud het zeewater aanvoelde toen de Titanic zonk, hoe het is om op een spijkerbed te liggen en meer van dat soort experimenten.

We zijn daar een dikke 2 uur zoet geweest, een leuk en leerzaam uitje dus.

Op de terugweg werd nog even een Outlet aangedaan. Score dit keer, 2 paar Skechers (schoenen) voor Mieke voor de prijs waar je in Nederland nog niet 1 paar voor hebt, een Nike zwembroek + bijpassend shirt voor Niels en 2 Nike tennispetten. Helaas bleef er opnieuw weer niets voor René aan de strijkstok hangen. De schoenmaten waren of te klein of veel te groot en qua kleding zat er ook niets bij van zijn gading . Maar goed, misschien nog een IPhone in New York?

Bij terugkomst in het hotel was het sleutelprobleem nog steeds niet opgelost met als gevolg dat alle nieuwe gasten met begeleiding naar hun kamer werden gebracht.

Vervolgens werd het tijd voor de inwendige mens. Bij het hotel was een Food Market maar deze stelde niet zoveel voor. Aan de overzijde van de parking bevond zich echter een echte Amerikaanse vreetschuur waar je je voor $12, – helemaal tonnetje rond kan eten. Dat beviel ons wel en dus snel daar aangeschoven.

Vervolgens was het uitbuiken geblazen. In het hotel lag de kamersleutel gelukkig al klaar waarmee ook de wasserette kon worden geopend. De eerste volle machine staat intussen te draaien, de boys liggen bij te komen in de jacuzzi bij het zwembad en René mocht vandaag voor de verandering het verslag maken. Bij deze dus.

Morgen is de kans op zon zo’n 99% (gelukkig hebben jullie in Nederland inmiddels ook niet meer te klagen), ongeveer even groot als de kans dat we toch nog bij oom Mickey en z’n vriendjes de dag gaan doorbrengen.